Verslag HET UUR - 9/12 Ringvaart
Het Uur (The hour) Ik kende ‘theoretisch’ deze wedstrijd wel vanaf het begin (2015?). Maar ‘praktisch’ had ik niet eerder meegedaan. Te koud, te ver, teveel gedoe. En….wie heeft er nog meer zin in?
Jacqueline (bg), Jeroen, Gerard, Martijn, Patrick, Gerben, Kristiaan, Ton (sl), Carolien (stuur)
Maar onze VC8+ had een invaller nodig en ik was best benieuwd. Want je roeit een uur lang hard om zoveel mogelijk meters te maken. Een soort ploeg uur-record ga je vestigen. In een 4x+ of een 8+. Nergens wordt verder in het roeien zo’n uur-race gehouden. Beetje raar, best een uitdaging. Wie het verst komt in zijn/haar klasse (meeste meters) is winnaar.
De wedstrijd start bij Sloten op de Ringvaart. Bij de finish van de Olympische roeibaan uit 1928 (zie foto).
Nederland (Laga) verliest van Polen - OS 1928 A’dam Sloten
De route ziet er zo uit (foto). In 2015 is de grootste afstand afgelegd staat er.
Toch even praktisch. Begin december (hm, brrr)? Logistiek? Begin- en eindpunt liggen minstens een uur roeien uit elkaar. Vooraf dien je slimme technologie te installeren of mee te nemen (dongel, app op smartphone enz.) om je afstand te meten. Voor de liefhebbers zie: https://www.thehour.eu/deelnemers/afstandsmeting
De organisatie begeleidt je vanaf de botenloods op de Bosbaan. Dat verloopt goed en gezellig.
De boot zet je in elkaar op de Bosbaan (Amsterdam). Tussen de roeiers van Team-NL. Op aangeven van de organisatie stap je in. En roei je richting afslag de Nieuwe Meer. Daar aanleggen, uitstappen, boot dijkje overtillen en aan het vlot van de Nieuwe Meer weer instappen. Op naar de Ringvaart, slippend/liggend onder een lage brug door, vliegend starten bij de boei en een uur hard roeien. Met ongeveer 45 seconden tussen de startende ploegen. Na dat uur roei je in een rustiger tempo door naar KRZV Het Spaarne (Heemstede). Daar stap je uit en legt de boot op de schragen. Binnen is het daar droog en lekker warm. Je kan douchen/droge kleren aandoen, gezellig napraten, gratis soep eten (was snel op) en meer tot je nemen. En natuurlijk wachten op de uitslag.
Logistiek is boeiend: hoe krijg je boot en roeiers weer terug naar de Bosbaan. Daar staat de eigen botenwagen. En staat bijvoorbeeld nog je auto. Daar sta je het liefst dan weer in droge kleren na een douche. Dat was bij ons prima geregeld.
De race zelf
Wij waren de enige 8+ in de Open Klasse (geen onderscheid man/vrouw). En werden ingedeeld bij de Heren Veteranen 8+. Het weerbericht gaf vooraf aan: bewolkt, een graad of 5-6 met in de loop van de dag toenemende wind en in de middag (veel) regen. Onze start zou om 12:00 zijn.
Met enige (weer)spanning en regenkleding verzamelden we om 8:00 bij Pampus. Planning: 8:30 op de Bosbaan. Een deel van de bemanning zet daar boot in elkaar, de anderen rijden met enkele auto’s en tassen met droge kleding van alle roeiers naar het Spaarne. En dan in 1 auto weer terug naar de Bosbaan. Waar de boot inmiddels is opgeriggerd. Dus op naar de start via de route Nieuwe Meer.
Het eerste stuk van ons UUR ging best strak en lekker in tempo 26-28. Wel met de wind mee. Goed aangevuurd en gestuurd door stuur Carolien. Ons UUR brachten we verder in relatieve eenzaamheid door. Af en toe een official die iets riep over een brug of zo. Een enkele omstander vuurde ons aan. Verder helemaal alleen met elkaar, geen enkele tegenstander in de buurt. De ploeg na ons werd steeds kleiner en verdween in de verte. Wij liepen geen ploeg in.
Na 15 minuten werd ik toch wel even wat minder energiek-enthousiast. Nog best lang, een weinig inspirerende omgeving (ogen in de boot!). Dus blik op oneindig (hier: de rug en het bankje van Martijn voor mij) en gewoon door. En ach, dat ging eigenlijk best wel.
Verder roeiend kwam de toenemende wind door de route steeds meer van opzij en het laatste stuk zelfs tegen. De gelijkheid werd wat minder, het roeien iets rommeliger en enige foutjes slopen in de ploeg. De bootsnelheid nam duidelijk af. Natuurlijk ook door de vermoeidheid.
Tegen het eind van ons uur begonnen de eerste druppels te vallen. Na onze finish, dus na een uur hard roeien, toch maar de regenkleren aan (foto).
Bij aankomst op het Spaarne regende het echt. Uitstappen, boot op schragen, douchen/omkleden, warme soep/anders, uitslag afwachten.
En zie daar: gewonnen! 14.589 meter in een uur, 1 meter meer dan nummer 2.
Dus alle reden voor een blije foto. Carolien, Ton en ik waren daar (helaas) niet bij, want al op de terugweg.
Gerard Hissink Muller, invaller
